Zoals mijn vorige post al min of meer aangaf, heb ik veel tijd besteed in Brisbane. Op sommige momenten voelde ik dat ik niet genoeg deed. Op andere momenten genoot ik van het relaxen, de stad, sushi en natuurlijk het goede gezelschap van mijn vrienden. Ook gaf het me tijd eerdere ervaringen op me te laten inwerken, want wat gaat de tijd snel en wat heb ik al veel mogen beleven!
Brisbane laat zich opsommen door kunst, cultuur, diversiteit en benauwende hitte. Oh en het verlengen van mijn hostel, wat ik wel 100 keer gedaan heb, zonlijkt het.
Ik heb veel tijd besteed in art galleries en musea. We hebben gelachen om sommige vreemde dingen die men kunst noemt in the modern art gallery. Een wit wollig bos vond ik geweldig. "No touching" zei het bordje echter. Helaas!
Het strand zoog ook veel van onze tijd op. Het was een strand, gemaakt door mensen, maar het relaxen daar bleek wat we allemaal echt een tijdje nodig hadden.
De Australian Zoo (Steve Irwin zoo) was werkelijk geweldig. De dag die Philip en ik hadden gekozen was echter de warmste van alle dagen in Aussie tot nu toe. Maar wat een dierentuin. Soms ben ik in tweestrijd over het welzijn van dieren. Ik bedoel: we stoppen dieren in hokken zodat we "aapjes" kunnen kijken. Aan de andere kant geniet ik van een bezoekje dierenuin - mits hun verblijf in orde is - en denk ik dat we op deze manier veel kunnen leren, plus soms behoedt het een soort van uitsterven. Goed, teug naar de Australian Zoo. Erg goed voor elkaar daar! Natuurlijk ogende verblijven met voldoende ruimte, persoonlijke aandacht voor alle dieren door de betrokken verzorgers, de dieren krijgen uitdagingen in de vorm van beweging en spelletjes met eten als beloning. De show vond ik heel indrukwekkend. Een immens grote alligator werd gevoerd en de verzorgers daagden hem uit. Je hoorde het klappen van de kaken, wanneer hij zijn prooi (stuk vlees, niet de verzorgers) te pakken had. Daarna werden er allerlei vogels losgelaten, variërend van mini-papegaaitjes tot de op 4 na grootste Andescondor ter werele, sowieso al de grootste vliegende vogel ter wereld, met en spanwijdte van ongeveer 3 meter (!!). Wow wat een enorme vogel is dat. En zo knap hoe de verzorgers allerlei dingen aan de dieren leren. Ze legden hierbij uit dat ze dit voornamelijk doen als uitdaging voor de dieren zelf, zodat deze hun beweging krijgen en niet verveeld raken. In feite is het dus niet voor de show, maar voor de dieren. Een goede instelling, vind ik. Alle krokodillen in de dierentuin die zijn gevangen door Steve Irwin vond ik ook indrukwekkend. Verder heb ik eindelijk een Tasmaanse Duivel gezien, Dingo's, de meest giftige slangen ter wereld - waarvan ik er toch echt één kon identificeren met de slang die ik in de Blue Mountains zag (slik!) - en Koala's en Kangoeroes (en Wallaby's). De Koala kon je aaien, wat ik dan ook gedaan heb en de Kangoeroes liggen overal en nergens te chillen. Ook hen kon je aaien. Als ze liggen lijken het net mensen. Dat vroeg natuurlijk om een foto! Die volgen nog via Facebook. Tot slot heb ik een baby-alligator vastgehouden:)
Verder heb ik in Brisbane een leuke boottocht gedaan met de hele groep, waarbij we prachtige uitzichten hadden over de rivierbanken. Top dus! Daarnaast vond ik the Botanic Gardens erg gaaf. Hier ben ik met Rhian en Josh naartoe geweest. Naast geweldige en soms bizarre planten, is er een planetarium. We hebben een voorstelling bijgewoond: Cosmic Collisions. Deze documentaire gaat over hoe ons universum en alles daarbinnen gevormd is en wordt door samensmeltingen, waarbij ongelooflijke hoveelheden energie vrij komen. Ik leerde dat onze maan in slechts 1 maand is gevormd en hoe na de oerknal brokken meteoriet op aarde werden gesmeten, waardoor onze aarde haar vorm kreeg. Wat een krachten komen hierbij kijken. Dit laat je toch wel weer even zien hoe klein, nietig en onbelangrijk je als mens bent in dit geheel. Daarbij was dit niet zomaar een docu, maar de zaal was zo gaaf! Het had de vorm van een koepel en we keken omhoog, waarbij het gebolde plafond als scherm diende. Hierdoor leek het net of we echt diep de nacht in keken en waande ik me ergens ver weg van hier. Heel erg bijzonder, helemaal voor iemand die als jong meisje een telescoop kocht om naar de sterren en de maan te turen. Oh en de verteller was Robert Redford, ook dik voor elkaar dus! Na deze documentaire, werd ons van alles uitgelegd over de hemel boven Brisbane. Ook werd aangegeven wat we die avond zouden kunnen zien. Jupiter zou zichtbaar zijn en daarnaast zelfs wat rode reuzen (sterren die aan het eind van hun leven zijn gekomen). Uiteraard hebben we die avond gekeken wat we zagen en we herkenden inderdaad Jupiter en een rode reus!
Ook leuk in Brisbane vond ik de filmavondjes in het hostel, waar in een heuse cinema nieuwe films werden vertoond. De traditie van samen koken hebben we ook in ere gehouden. Deze oude taditie stamt nog uit onze tijd in Sydney. Een eeuwigheid geleden, zo voelt het. In werkelijkheid slechts 4 weken. Een leuk marktje verschafte ons de nodige inspiratie en verse ingrediënten.
De laatste avond hebben we goed besteed met een avondje stappen en illegaal wijn drinken in het hostel. Boefjes zijn we, livin' on the edge...
De reden hiervoor is echter gegrond, vind ik. Het hostel heeft namelijk een eigen bar, om geld te kloppen van backpackers. De drankjes zijn redelijk geprijsd, maar je mag geen eigen alcohol in het hostel brengen. Dit betekent dus dat je altijd afhankelijk bent van de hostelbar, het kost je meer geld en je bent gebonden aan hun belachelijke regels en nog meer belachelijke thema-avonden. Topless-waitress, anyone? Dit is geen grapje. Het ironische aan het illegaal wijn drinken, was dat we van plan waren een film te kijken over de drooglegging in Amerika in de jaren '20. Uiteindelijk keken we wat luchtigers (How I Met Your Mother) en hadden we onzin-gesprekken. En soms wil je gewoon even relaxen met een rood wijntje.
Tijdens het stappen werd er een danswedstrijd gehouden, waarbij een dronken jongen zijn broek naar beneden trok en de menigte in shock bracht door zijn harige bips te tonen. Soms denk ik echt: "waar ben ik nú weer beland?".
Hierna ben ik in de bonte bus (met diererprint bekleding, het is de Australian Zoo bus kennelijk) naar Noosa gestapt, waar witte stranden en een national park op me wachtten. De eerste avond organiseerde het hostel een kennismaking, waar ik een aantal hele leuke mensen ontmoette. Met Min en Astrid liep ik de volgende dag een prachtige wandeling in het Noosa National Park. De weg slingerde langs de kust, waar de ruige zee op duistere rotsformaties knalde en we genoten van alle surfers in het water. De zee is hier perfect voor surfen en veel mensen kunnen dan ook wat meer dan alleen op het board staan. Heel bijzonder om te zien! Tijdens de wandeling kwam ik Philip tegen en we spraken af die avond uit te gaan. Die middag nog even genoten op het strand, waar ik mijn zonnebril verloor in de golven. Ik dacht dat er een sterke stroming stond in Byron Bay en dat de golven daar al behoorlijk waren, maar dat is niets vergeleke met hier in Noosa. Wanneer er een golf komt, kun je bijna niet blijven staan, wat me meestal dan ook niet lukte.
En toen maar eens een fatsoenlijk maaltje bereid in de keuken, die wederom veel te klein is voor de hoeveelheid gasten in het hostel. Ik weet niet wat het is in Aussie, maar de keukens zijn tot nu toe echt waardeloos. Niet genoeg pitjes, veel te weinig borden en bestek of geen ventilatie waardoor het te warm is om langer dan 5 minuten in de keuken te staan. Of alles tegelijk.
Die avond stappen was weer redelijk bizar. Er werd gevraagd wie er mee wilde doen met een wet-t-shirt competition. Ik hoef denk ik niet te zeggen dat ik me uiteraard meteen heb ingeschreven? Grapje natuurlijk! De mensen die meededen deden werkelijk alles om de prijs in de wacht te slepen: 100 dollar. Een beetje sneu eigenlijk, hoewel de heren dit uiteraard tegen spraken. De rest van de avond was verder gezellig.
De dag erna heb ik nog een wandeling gedaan in het National Park, samen met Philip en de Duitse Lucas uit mijn dorm. We zagen surfers wachten op een goede golf en vervolgens van af de rotsen de zee in springen. Supergevaarlijk natuurlijk, dus ik was blij te zien dat ze wel cht wisten wat ze deden. Hierna nog weer even genoten op het stand en afgekoeld in de golven. Mijn nieuwe zonnebril - die ik overigens direct heb aangeschaft na het verliezen van de vorige, omdat de uv-straling hier zo sterk is dat je echt niet zonder kunt - nam ik maar niet meer mee het water in...
Gisteravond boekte ik Fraser Island en zojuist heb ik een 3-daagse trip in The Whitsundays geboekt voor volgende week donderdag tot en met zaterdag. Dit was een tip van een meisje uit mijn dorm. Zij gaat hem dan ook doen, dus supergezellig. Daarnaast heb ik eindelijk de "sprong" gewaagd en een skydive geboekt voor volgende week woensdag. Deze zal ook in The Whitsundays plaatsvinden. Vind het nu al spannend en een beetje eng, maar dit is alijd al een droom geweest, dus schop onder de kont en gaan! We zullen het zien.
Liefs
